Śladami Don Kichota

Każdy zna Don Kichota i jego giermka Sancho Pansę, prawda? Jest też z pewnością sporo osób kojarzących Dulcyneę, a nawet Rosynanta. Idę jednak o zakład, że nawet w tej grupie erudytów, jest niewielu, którzy przeczytali dzieło literatury światowej El ingenioso hidalgo don Quijote de la Mancha, opowiadające o przygodach błędnego rycerza.

No cóż, ja sama do nich nie należę. I chociaż chętnie na co dzień posługuję się tym mitem, to przyznaję, całej powieści nie przeczytałam nigdy … No cóż, ja po prostu organicznie nie lubię bohaterów, których szaleństwo wystawia się na publiczne pośmiewisko. Tak, tak, ja wiem, że w tym szaleństwie jest metoda.

Nie lękajcie się! Nie zamierzam się tu bawić, w analizę literacką.  Ja w kwestii praktycznej – jak funkcjonuje mit Don Kichota w turystyce.

Kastylia – La Mancha

      Kiedy jedziesz na południe od Madrytu przez Kastylię-La Manchę, podziwiając krajobraz, zaczynasz rozumieć to szaleństwo. Jałowe, suche wzgórza aż po horyzont, ożywiane jedynie kłębami kurzu wzniecanego przez upiorny wiatr. Z tego wiatru cieszą się jedyne wiatraki, których skrzydła wprawiane się w  szaleńczy taniec.

Consuegra i Puerto Lapice

      Najbardziej znanym siedliskiem wiatraków jest miasteczko Consuegra. W tych okolicach mit Don Kichota doskonale sprawdza się w turystyce. To nie tylko świetnie zachowane wiatraki na wzgórzach nad miasteczkiem, przywodzące nam na myśl słynny pojedynek błędnego rycerza, ale także położone nieco dalej na południe Puerto Lapice. Miejska legenda mówi, że to tam, w miejscowej gospodzie rozegrały się wydarzenia z powieści. Don Kichot wziął oberżę za piękny zamek i zmusił właściciela do pasowania go na rycerza. Rozbawiony karczmarz uczynił zadość jego prośbie. 

     Urokliwe to miejsce zostało w całości przejęte przez bohatera powieści Cervantesa i tabuny turystów ( do niedawna głównie Azjatów ). W tej komercji jest jednak sporo uroku. Na dodatek jest ona poparta głębokim przekonaniem, że Don Kichot nie jest postacią, która zrodziła się w głowie Miguela Cervanteza. Mieszkańcy Puerto Lapice sprawili, że Don Kichot może być uważany za postać z krwi i kości. Tak samo realną jak Cyd, hrabia Monte Christo, czy Krzysztof Jarzyna ze Szczecina. 😉

*

     Zapraszam na wizytę w Consuegrze i oberży Don Kichota!

Pamiętajcie jednak, przygody Don Kichota udowodniają dobitnie, iż rzeczy nie są tym, czym są,  zmieniają się zależnie od interpretacji i punktu widzenia 😉

Bonusik dla wytrwałych !

O ile Don Kichota podziwiałam jedynie w różnorodnych rzeźbach, to Rosynanta spotkałam kiedyś osobiście podczas mojego pierwszego Camino de Santiago. Rosynant leżał zrezygnowany pod drzewem, a jego właściciel o fizjonomii przypominającej chudością Don Kichota wygrywał coś piskliwie na fujarce pod sąsiednim krzakiem. Przy drodze leżała osobista pieczątka Rosynanta i koszyczek na datki. Zatrzymałam się tam na chwilę i wierzcie mi, nie było nikogo, kto by nie umieścił pieczątki w swoim credencialu i nie wrzucił monetki czy marchewki dla osiołka.

*

Więcej o Hiszpanii: https://travelblog.sopol-lublin.pl/category/hiszpania/

***

Na koniec prośba:

Jeśli spodobał Ci się mój tekst będę wdzięczna za poświęcenie mi chwili uwagi:

• Odezwij się proszę w komentarzu, to momencik, a dla mnie to bardzo ważna wskazówka i motywacja.
• Jeśli uważasz, że wpis ten jest interesujący na tyle, że warto się nim podzielić się z ze znajomymi – udostępniaj śmiało ! Dla mnie to ważny znak, że ktoś docenia moją pracę. 
• Bądźmy w kontakcie, jestem na Facebooku / fanpage’u i tu. Codziennie dzielę się tam nowymi zdjęciami, inspiracjami, ciekawymi opowieściami zasłyszanymi podczas podróży.